අපෙ අත්තම්මා ඒ කියන්නෙ තාත්තගෙ අම්මා ජීවත් වුණේ ලොකු තාත්තලාගෙ ගෙදර.එයා නිතරම අපේ ගෙදර ආවා.ඒ ආවෙ එයාට හිටපු මුණුබුරු මිණිබිරියන්ගෙන් එයා වැඩිපුරම ආදරේ කරපු මිණිබිරියො දෙන්නා වුණු මාවයි අපෙ අක්කිවයි දකින්න.අපිත් අත්තම්මාට හරි ආදරෙයි.ඉතින් ඔහොම ඉද්දි දවසක් අත්තම්මා අපේ ගෙදර එද්දි කලන්තෙ හැදිලා පාරෙ වැටිලා.ඊට පස්සෙ එයා එක්තැන් වුණා.අපි නිතරම ගිහින් අත්තම්මාව බලලා ආවා.අත්තම්මාට සිංහල වෙදකම් කළත් කිසිම ගුණයක් තිබුණෙ නෑ.එන්න එන්න ඔත්පල වුණා.දවසක් අපි ගියා අත්තම්මා බලන්න..

"පුතේ උඹලා ආවද මාව බලන්න."
"ඔව් අත්තම්මා.දැං ඔයාට හොදයිද?"
"ඔහෙ නෑ පුතේ.මට මැරෙන්න කලිං එහෙ එන්න ආසයි"

අත්තම්මා එහෙ කියලා කිව්වේ අපේ ගෙදරට.අපි එයාට හොද වුණු ගමන් ගෙදර යමු කියලා එයාගෙ හිත හැදුවා.සිංහල අළුත් අවුරුද්දට තිබුණෙ සති දෙකයි.අපි අවුරුද්දට අත්තම්මාව බලන්න එනවා කියලා පොරොන්දු වෙලා ගෙදර ආවා.

ඊට දවස් දෙකකට විතර පස්සෙ මම අපේ ගෙදරින් එළියෙ පුටුවක් තියලා වාඩි වෙලා පොතක් කියව කියව හිටියා.අක්කී මගේ ළගම බිම වාඩි වෙලා q-tex ගානවා.ගෙදර වෙන කව්රුත් හිටියෙ නෑ.එකපාරටම හයියෙන් හුළගක් ආවා.ගේ ඇතුළේ දොර රෙදි මහා හයියෙන් හෙලවෙනවා අපි දෙන්නම දැක්කා.හැබැයි අපෙ ගේට්ටුවෙන් එළියෙ පරිසරය හරිම නිස්කලංකයි.ගහක්වත් හෙලවෙන්නෙ නෑ.අපේ ගෙදරට විතරක් මේ හමන හුළග අපි දෙන්නටම පුදුමයක් වුණා.ඒ විතරක් නෙවෙයි කියාගන්න බැරි සීතලක් අපිට දැණුනා.

"ලොකු වැස්සක් එන්න වගේ"
අක්කී මගෙ දිහා බලලා කිව්වා.
"මොන වැහිද මේ පට්ට අව්වෙ"

මං එයාගෙ වචනෙට විරුද්ධ වුණා.අපේ ගෙදර ප්‍රධාන ගේට්ටුව හැරුණම ඉඩමෙ කොනට වෙන්න තව පොඩි ගේට්ටුවක් තියනවා.අපි ඒක පාවිච්චි කරන්නෙ කරවල,මස්,මාළු වගේ දේවල් ගෙට ගන්න විතරයි.අපෙ අම්මා ඉස්සරහා දොරෙන් ඒ වගේ දේවල් ගන්නෙ නැති නිසා අපි ඒ ගේට්ටුවෙන් ඒවා අරන් කුස්සිය පැත්තෙ දෙරෙන් ගෙට ගන්නවා.ඉතිං අර හුළගත් එක්කම ඒ ගේට්ටුව නිකන්ම ඇරුණා.අපි දෙන්නම ඒ පැත්ත බැලුවා.පුදුමයි ඇවිදින්නවත් බැරුව හිටපු අත්තම්මා එයාගෙ සුදු සාරියත් ඇදගෙන ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට ඇවිත් අපි දිහා බලලා කුස්සිය පැත්තට ගියා.

අපි දෙන්නම දැං මුකුත් හිතාගන්න බැරුව බලන් හිටියා.කුස්සියේ මොකක් හරි පෙරලෙන සද්දෙත් ගෙදර 4න් එකේ rings ගියෙත් එකවැරම වගේ.අක්කි 4න් එක ගන්න දුවද්දි මං දිව්වෙ කුස්සියට.පුදුමයි අත්තම්මා කුස්සියේ නෑ.ඒ විතරක් නෙවේ පෙරලුණු දේකුත් නෑ.දැන්නම් ඔළුව හොදටම විකාරයි.අත්තම්මා කොහාට ගියාද?එහෙම හිතලා කුස්සියේ දොරෙන් එළියට යන්න හදද්දිම අක්කී දුවගෙන ඇවිත් මාවත් ඇදගෙන එළියට දිව්වා. එයාගෙ මුළු ඇගම වෙව්ලනවා.

"නංගී අත්තම්මා නැති වෙලාලු.ලොකු අම්මා කෝල් කළේ"

මට ඇඩෙන්න ආවා.පපුව ගැහෙන සද්දෙ මටම ඇහෙනවා.එතාකොටම කඩේ ගිහිං හිටපු අම්මා ආවා.අක්කී අම්මාට අත්තම්මා නැති වෙලා කියලා කිව්වත් අපිට වුණු සිද්ධිය කිව්වෙ නෑ.එයාගෙ ඇස් වලින් මටත් ඒ ගැන මුකුත් කියන්න එපා කියලා ඉඟි කළා.අම්මා මළගෙදර යන්න ලෑස්ති වෙන්න කියද්දි අපි ලෑස්ති වුණේ ගෙදර තනියම ඉන්න තිබුණු බය නිසාමයි.අපි ලොකු තාත්තලාගෙ ගෙදරට යනකොටත් මිණිය ඇද උඩ.ග්‍රාමසේවක එනකල් කට්ටිය බලන් ඉන්නවා.ලොකු අම්මා අපි ළගට ආවෙ කදුලු පිහදාන ගමන්.

"අනේ බලපං නංගී උදෙත් හොදට කතා කලා. මට කිව්වා මං 11 වෙද්දි කෙල්ලො දෙන්නා බලන්න එහෙ යනවා.ඊට කලින් මට තේ ටිකක් දීපං කිව්වා.ඊට පස්සෙ තේ එක බීලා කොට්ටයක් අතගගා මයෙ කෙල්ලො දෙන්නාට බුදුසරණයි. සුභ අලුත් අවුරුද්දක් වේවා කිය කිය හිටියා.අනේ හරියට 11 වෙද්දි ඇස් පියාගත්තා දෙයියනේ"

ලොකු අම්මා කියද්දි අක්කී මායි මූණෙන් මූණ බලාගත්තෙ අපි දෙන්නා අත්තම්මා දකිද්දී වෙලාව 11ට ඇති කියලා හිතුණු නිසා. මළගෙදර වැඩකටයුතු ඉවර වුණාට පස්සේ අපි අම්මාට මේ ගැන කිව්වා.අම්මා කිව්වෙ අපි දෙන්නට තිබුණු ආදරේ නිසා අන්තිම මොහොතෙත් අපි දෙන්නා බලන්න ආවා කියලා.

Source: Link

මේක අපේ සර් කෙනෙකුට උන ඇත්තම සිදු වීමක්.සර් කැම්පස් එකේ ඉදලා කාලෙකට පස්සෙ ගෙදර ආවට පස්සෙ උන සිද්දිය.සර්ගෙ ගම අරනගන්විල පැත්තෙ තිබුනු දුශ්කර එකක්.මේක මගෙ අත්දැකීමක් විදියට කියන්නම් එතකොට ඔයාලගෙ රසවින්දනය තවත් ටිකක් හරි වැඩි කර ගන්න පුලුවන් වෙයි.

කාලයක් තිස්සෙ නගරෙටම හුරු වෙලා හිටිය මට ගම නුහුරු නුපුරුදු එකක් වෙලා කියලා හිතුනේ ගමට අඩිය තියපු ගමන්මයි.මං ඉතිං වට පිට බල බල ගුරු පාර දිගේ ගෙදර යනකොට අප්පච්චි බංකුව උඩට වෙලා පාර දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.මම යනකොට හවස 2ට විතර ඇති ගිනි ගහන මද්දහනේ.ගෙදර ගිහින් නාලා කන ගමන් අම්මලත් එක්ක චූටි කතාවකුත් දාගෙන ඉදලා කාමරේට ගියා චූටි ඇලට් එකක් දාන්න.

එක පාරම අප්පච්චි කතා කරලා කිව්වා පුතේ අද රෑට හේනට ගිහින් හේන පොඩ්ඩක් බලා ගනින්කො මට කකුල් අමාරුවක් හැදිලා තියෙන්නෙ කියලා.කැම්පස් ගියාට මට මේ දේවල් නුපුරුදු දේවල් නෙමේ.ඔහොම ඉදලා හවස 7ට විතර අම්මා මල්ලක් දුන්නා ඒකෙ තිබ්බෙ කෑම එකකුයි,වතුර බෝතලේකුයි, ටෝච් එකකුයි.හදිස්සියට වෙලාවක්වත් බලා ගන්න කියලා මං අතේ බදින ඔරලෝසුවත් ගත්තා.මං දැං මේ මල්ලත් අරන් ලං තෑරුම් එලි පත්තු වෙන ගෙවල් මැද්දෙන් පුස් බයිසිකලේම හේනට යනවා.හේන තියෙන්නෙ ගම කෙලවරේ මහා ඉලුක් ගාලක කොනට වෙන්න.ඒ පැතත්ට යනකොටනම් මහා මූසල ගතියක් දැනෙන්නෙ පාලුවට ගිහින් තියෙන්නෙ පැත්තම මං කාලෙකින් ආපු නිසා ඒක තදින්ම මට දැනුනා.

මං හේන මැදින් තියන චූටි අඩි පාරෙ ගීං ගහ උඩ තියන පැලට ගොඩ උනා.ඒ වෙනකොට වෙලාව රෑ 8 ට ඇති.මං පැලට නැගලා ඒ ලගින් යන දොල පාර දිහා ටික වෙලාවක් බලන් හිටියා.ඒ එක්කම බඩගින්නක් ආපු නිසා කෑම එකත් මල්ලෙන් අරන් කාලා දැම්මා.කාලා ඉවර වෙලා චුට්ටක් ඇහැ පියා ගත්තා.දන්නෙම නෑ ඇගේ තෙහෙට්ටුව නිසාම හොදට නින්ද ගිහින්.එක පාරටම ඇහැරුනේ පැත්තෙම තිබ්බ මූසල ගතිය දෙගුන තෙගුන කරපු බල්ලෙක්ගෙ උඩ බිරිල්ලක් ඇහුනු නිසයි.

ඒ එක්කම චිටිස් චිටිස් ගාලා දිරපු කෝටු කෑලි උඩ ඇවිදින සද්දයක් ඇහෙන්න ගත්තා.සතෙක් කියලා හිතලා ඒ පැත්තට ටෝච් එක ගහලා බැලුවට මෙලෝ යකෙක් නෑ.අවුලක් නැති නිසා ආය චුට්ටක් ඇස් පියා ගන්න කියලා හිතලා ඇල උනා විතරයි දොල පැත්තෙන් රෙදි ගලේ ගහන සද්දයක් ඇහෙන්න ගත්තා.වෙලාව බලනකොට 11 35යි.මේ යක්කු ගස් නගින වෙලා රෙදි හෝදන්නෙ කවුද කියලා බලන්න මං පැලෙන් බැහැලා දොල ගාවට කිට්ටු කරා.හද එලියත් තිබ්බ නිසා පැහැදිලිව පේනවා හැමදේම වගේ.දොල ලගට යනකොට අවුරුදු 30ක විතර ගෑනු කෙනෙක් රෙදි හෝදනවා.

මට පුදුමයි මේ මහා රෑ රෙදි හෝදන්නෙ ඇයි කියලා.මං ලගට ගීං උගුර පෑදුවත් ගානක්වත් නෑ.බිම බලන් රෙදි හෝදනවා.මමම කතව පටන් ගන්නවා කියලා හිතලා ඇහුවා අක්කා මොකෝ මේ අවේලාවෙ දොල ලගට ඇවිත් කියලා.කුඹුරට ගියා වතුර හරවන්න දැං මේ එන ගමන් කිව්වා.ඒ කට හඩේ තිබ්බ බර ගතිය නිසා මට හිතුනා මේ ගෑනු කෙනෙක්මද කියලා ඒ තරම් ඒ කට හඩ ගැබුරුයි.වෙන මොකුත් අහන්නෙ නැතුවම මං පැලට යන්න ගියා.පැලට නගින්න ඉනි මගට අඩිය තියනවත් එක්කම මහා හූ හඩකුයි ඔරලෝසුවේ දොලහෙ කනිසමයි වදින්න ගත්තා.ඇග හිරි වැටිලා ගියා ඒ සද්දෙට.මට එක පාරම මතක් උනේ අර දොල ලග හිටිය අක්කව.

මම දුවගෙන ඒ පැත්තට ගියා.යනකොට ඒ අක්කා දොලේ එහා පැත්තට වෙලා සුදු ගවුමකුත් ඇදගෙන කොන්ඩෙ කඩා දාගෙන ඇන කුටු ගහගෙන එකම විදියටට ඇස් පිල්ලමක්වත් නොගහා දොල පාර දිහ බලන් ඉන්නවා හද එලියත් මූනට වැටිලා තියන නිසා මූන හොදට පේනවා.ඒ අර රෙදි හෝදපු අක්කම තමා ඒත් මූන වියටු වැටිලා තිබ්බෙ.මං ඒම්ම පැලට ගීං ඇස් දෙක හොදට වහන් ගුලි වෙලා නිදාගත්තා.උදේම ගෙදර යනකොට ගහක වේයෝ කාලා ඉරිලා ගිය මරන දන්වීමක් තිබ්බා.චුට්ටක් මූන හුරුවට තිබ්බ නිසා බැලුවා කිට්‍ටු කරලා.බලනකොටයි දෙලෝ රත් උනේ මේ අර මහ රෑ දොල් ලග රෙදි හෝදපු ගෑනු කෙනා නේද කියලා මට එක පාරම මතක් උනා.ඉක්මනට ගෙදරට ගියා.ගිහින් අම්මට විස්තරේ කිව්වා.

ඊට පස්සෙ තමා අම්මා කිව්වෙ එහා ගමේ ගෑනු කෙනෙක් රෑ කුඹුරෙ වතුර හරවලා ඇවිත් දොල ලග නානකොට වතුරෙ ගිලිලා නැති උනා ඊයෙ රෑ තමා තුම් මාසෙ බණ කියල.මට දාඩියක් දාලා ගියා.තාත්ටා ඇවිත් පිරිත් නූලක් බැන්දා.එදයින් එදා ආය රෑට හේන පැත්තෙ ගියෙ නෑ.රෑ ගමනුත් බාගෙට බාගයක්ම අඩු කරා.හොල්මන් අවතාර ගැන ප්‍රශ්න ගොඩක් ඔලුවෙ තියාගෙන ආයෙත් මං කැම්පස් එකට ආවා.

කතාව කියවලා හොද නරක කියන්නකෝ.

Source: Link