---වැරදුන ගුරුකම---

අරනෝලිස් ගුරුන්නාන්සේ කියන්නේ ගම් තුලාවටම හිටිය අන වින කොඩිවින බංදන හදි හූනියන් වලට නමගිය ඉතා දක්ශ්‍ය වගේම බයානක කට්ටඩියෙක්...අරනෝලිස්ගේ කෙරුවාව දන්න නිසාම ගමේ හැමෝම වගේ අරනෝලිස්ට කතා කරේ යටහත් පහත්ව ගරු සරුව ඇතුව...ඒ නිසාවෙන්ම අරනෝලිස් හිටියේ හරි ආඩම්බරයෙන්....

ගම්තුලාවේ හෝ පිට ගමක හෝ වෙවා ඇහැට කනට පේන ලස්සන ගැහැනියක් අරනෝලිගේ ඇහැගැටුනොත් ඒ කාන්තාව අරනෝලිස්ගේ වසගයට ගන්න අරනෝලිස් දෙපාරක් හිතන් නෑ....වශියක් බන්ධනයක් කරල හෝ අරනෝලිස් තමාගේ කාර්ය ඉස්ඨ සිද්ද කරගන්නවා....

අරනෝලිස් ජීවත් උන ගමට ගම් තුන හතරක එපටින් ගමක එක්තරා නිවසක ඇදුරුකමක් කිරීමට අරනෝලිස්ට යන්න සිද්ද වුනා...අරනෝලිස් අවස්‍ය දෑ සමගින් යන්න පිටත් උනේ අරනෝලිස්ගේ අතකොලුව වෙන නිමල් සමගින්...

"ගුරුන්නාන්සේ...."

"හ්ම්ම්..."

"මොකක්ද ගුරුන්නාන්සේ මේ වැඩේ..."

නිමලේ තම අතේ තිබුනු බෑගයද හිස මත තබාගනිමින් අරනෝලිස්ගෙන් ඇහුවා...

"ක්‍රාස්..තුහ්...."

මුවේ දමා සිටී බුලත් හපය එලියට විසිකරන ගමන් අරනෝලිස් නිමලෙ දෙස බැලූ හ...

"හ්ම්ම්...කොල්ලෝ මේක එච්චර ලොකු වැඩක් නෙවේ මයේ හිතේ...තනිකන් දෝසයක් ඔය තෙල්ටිකක් මතුරල ආවම ඇති...."

අරනෝලිස් යලි බුලත් විටක් මුවේ තබාගනිමින් නිමලෙට කීහ..නිනලෙද හිස සලා අරනෝලිස් පසු පස ගිය හ...
පැය දෙකතුනක ගමනින් පසු අරනෝලිසුත් නිමලෙත් අදාල නිවසට පැමිනියහ..

"ආ ගුරුන්නාන්සේ එන්න එන්න..."

නිවසේ සිටී ගෘහ මූලිකයා කිව හැකි පුද්ගලයෙක් අරනෝලිස් පිලිගත් හ...

"මෙහෙන් වාඩි වුනානම් ගුරුන්නාන්සේ...ගෙ හොයාගන්න අමාරු වුනේ නෑ නේ..."

"මොන ආරුවක්ද මහත්තයෝ අනික මං මේවයි ඇවිල්ල නැති කෙනෙක් යෑ...."

අරනෝලිස් කිව්වෙ මුවට නැගුනු සිනහවක්ද සමගින්...

"ගුරුන්නාන්සේ තේ එකක් බීල ඉන්නවද...."

"නෑ නෑ මහත්තයෝ තවත් සුනන්ගු නොවී අපි වැඩේ කරමු...කෝ ඔය ලෙඩා බැලුවනම්..."

අරනෝලිස් එහෙම කියමින් ඉද සිටී තැනින් නැගිට්ට හ...

"යං ගුරුන්නාන්සේ ඇතුලට...ලෙඩානම් මගේ කෙල්ල..දැන් දවස් දෙක තුනක ඉදන් බයවෙනවා...."

නිවෙස් හිමියා එසේ කියමින් අරනෝලිස් සමග නිවසතුලට ගියහ...

"මේ ඉන්නේ ගුරුන්නාන්සේ මගේ දුව..."

ඔහු ඇදේ දිගාවී සිටී තම දියනිය පෙන්වන විට අරනෝලිස් ඇය දෙස බලන්නට විය...

"මේ කෙල්ලගේ හැඩ...වාත්තු කරල වගේනේ...ගෑනු කොච්චර දැකල තිබුනත් මේ වගේ ගැටිස්සියෙක් මං දැකල නෑ නොවැ..."

අරනෝලිස් හිතින් එම තරුනියගේ ලස්සන විදින්න විය...ටිකෙන් ටික අරනෝලිස් ගේ තිරිසන් ගතිය එලියට එන්න විය...

"ගුරුන්නාන්සේ...."

අරනෝලිස් යලි පියවි සිහියට පැමිනියේ නිමලගේ හඩත් සමගිනි..

"හරි මහත්තයෝ අපි තෙල් ටිකක් මතුරල බලමු...."

අරනෝලිස් එසෙ කියමින් තරුනිය අසලින් ඉද ගත්තේ අගේ දෙපතුලේ සිට හිස දක්වා කෑදර ලෙස බලමිනි..

"නිමලේ..."

"ගුරුන්නාන්සේ..."

"ඔය තෙල් ටිකකුයි නූලකුයි ගත්තනම්...."

"එහෙමයි ගුරුන්නාන්සේ..."

නිමලේ දුන් තෙල් ටික හා නූල පීරිසියකට දැමූ අරනෝලිස් මතුරන්නට විය...

"ඕං නමක්ශිවාය යක්ශ පේත කුම්බාන්ඩ................................................................................................."

පැයකාලක් පමන මැතිරූ අරනෝලිස් ඇප නුල තරුනියගේ දෙපතුල සිට හිස දක්වා ගෙන එන්නට වූයේ තමාගේ රාගික හැගීම් සමගිනි...විටින් විට තම අත එම තරුනියගේ කලාවවල ලැම පෙදෙසේ ස්පර්ස කරන්නට වුයේ කිසිවෙකුටත් සැක නොහිතන පරිද්දෙනි...
එහෙත් අරනෝලිස්ගේ ක්‍රියාකලාපය නිමලේ හොද හැටි දැන් වුන් හ...ඒ කා අවසන් වූ මස් කටුවක් ලෙවකන සුනකයකු මෙන් අරනෝලිස්ගේ යටතට පැමිනෙන තරුනියන් නිමලේටද ලැබෙන නිසාවෙනි...

"ඔන්න මහත්තයෝ වැඩේ හරි වරු තුනකින් මේ දැරිවිට සනිප වෙයි...ආයෙ බය වෙන්ට කාරියක් නෑ"

අරනෝලිස් එසේ කිවේ එම තරුනියගේ හිස අතගාමිනි...ඒත් දැන් දැන් අරනෝලිස්ගේ යටි සිතේ තිබෙන්නේ මේ තරුනිය තම වසගයට ගැනීමේ ආසාවයි...

"අනේ ගොඩාක් පිං ගුරුන්නාන්සේ..."

"ආ ඒකට කාරියක් නෑ මහත්තයෝ...එහෙනම් අපි ගොහින් එන්නම්..."

"ගුරුන්නන්සෙ මේ යන්නද "

"ඔව් මහත්තයෝ දැම්ම ගියොත් අන්තිම බස් එක අල්ල ගන්න තිබුනා..."

"හොදමයි ගුරුන්නාන්සේ එහෙනම්"

නිවෙස් හිමියන්ට සමුදුන් අරනෝලිස් හා නිමලේ යලි එන්නට සැරසුනහ...අරනෝලිස් ගියාට නමුදු ඔහුගේ හිත නතර වී තිබුනේ අර තරුනිය ලගයි....එම තරුනිය තමාට කෙසේ හෝ අවශ්‍ය බව අරනෝලිස් කල්පනා කරහ..ඔහු ඒ පිලිබදව සිතමින් යන්නට විය..

"ගුරුන්නාන්සේ......."

නිමලේ අරනෝලිස්‍ට කතාකලද ඔහුට නොඇසුනාමෙන් සිටී නිසා නිමලේ යලි කතාකලේ පෙරට වඩා හඩකින්ය....

"ගුරුන්නාන්සේ..."

"මොකෝ බොල බෙරිහන් දෙන්නේ..."

අරනෝලිස් කේන්තියෙන් මෙන් නිමලෙගේ ඇගට කඩා පැන් හ...

"න්...නෑ.. ග්..ගු..රුන්න්නාන්සේ...ගුරුන්නාන්සේ ලොකු කල්පනාවක හිටිය නිසා කතාකරේ"

නිමලේ බයාදු ලෙස කීහ..

"හ්ම්ම්..කල්පනානම් කරා තමයි බං..අර ගැටිස්සි ඇහැගැටුනු වෙලේ ඉදන් මං ඉන්නේ ඒ සිහියෙන් "

අරනෝලිස් තම දෑස් අඩවන් කරමින් නිමලේට කීහ..

"මට ඕක හිතුනා ගුරුන්නාන්සේ තෙල් ටික මතුරද්දිම ..."

නිමලේ කීවේ මුවට නැගුනු සිනාවක් සමගිනි....

"මං ඔය කෙල්ලව මගේ දෙපතුලට ගේනවා එහෙම නොකලොත් මං අරනෝලිස් කට්ටඩියා නෙවේ...තුහ්..."

තමා පිල්බදව දැඩි විශ්වාසයකින් කිවු අරනෝලිස් අසල කනත්තක් වෙත ගියේ නිමලේද කැටුව ය...

"ගුරුන්නාන්සේ මේ කැරකෝප්පුවට ආවේ..."

නිමලේ ඇසුවේ දෙගඩියාවෙනි...

"අද අපි ගෙදර යන්න කලින් මං ඔය කෙල්ලව ගෙදර දොරකඩඩ ගෙන්නව...මං යවනව ඕකිට පිල්ලියක්......"

"ගු. ගුරුන්. .නා..න්සේ...."

නිමලේ තරමක් බිය වූහ..

"ඇයි උබ බයද...මං මේව පුරුදුවෙන්න කරන වැඩ නෙවේ බොල... .."

"බයක් නෙවේ ඒත් මේ එකපාරටම..."

"අද හොද කෙම්මුර දවසක් බොල...පිල්ලියක් යවන්න හොදම දවස...බලපන් මේ කනත්තේ අලුතින් වලදාපු මිනියක් කොහෙද තියෙන්නේ කියලා..."

අරනෝලිස් නිමලෙට එසේ කියා තම සුදුසරමද කැහපොට ගසා ගනිමින් කනත්ත පීරන්න විය...

ඔවුන්ගේ උත්සහය සාරත්තක කරමින් මීට දින හයකට පමන උඩදී වල දැමූ මිනී වලක් හමු විය...

"නිමලේ...මේක හාරන්න ඕන..."

"හාරන්න මොකෙන් හාරන්නද ගුරුන්නාන්සේ...."

"යකෝ මේ කනත්තක් පොඩ්ඩක් බලපං ඇති මක්ක හරි..."

අරනෝලිස් කේන්තියෙන් නිමලේට කී නිසා නිමලේද හා කියාන්නාක් මෙන් හිස සලා වල හෑරීමට උපකරන සොයන්න විය..

"හහ්හ්හ්හා....කෙල්ලේ අදින් පස්සෙ උබ මගේ ඔව්...හැමදාටම මං උබව තියාගන්නවා....හහ්හ්හහ..."

අරනෝලිස් සිනාසෙමින් තමාටම කියා ගත්තේ මිනිවලේ පස් ස්වල්පයක් අතට ගෙන එය තමාගේ නහයට ලං කරමින් එහි සුවද විදිමින් ය.

විනාඩි කිහිපයකින් පමන පසු නිමලේ මහත් වෑයමක් දමා උදැල්ලක් සොයා පැමිනි යහ..

"හහ් ඔය තියෙන්නේ බං ඕක ඇති..."

නිමලේ රැගෙන ආ උදැල්ල තම අතට ගෙන එය ඒ මේ අත කරකවමින් අරනොලිස් කීහ..

"ගුරුන්නාන්සේ දැන් මේක ගොඩගන්නවද..."

නිමලේ ඇසුවේ කිසිත් නොතේරුනු නිසාය..

"නෑ..දැන්ම නෙවේ තව ටිකක් ගොම්මන් වෙන්න දියන්...එතකන් අපිට ඕන කලමනා ලකලෑස්ති කරගමු...."

අරනෝලිස් ගේ අඩුම කුඩුම බෑගය අතට ගත් ඔහු එයින් දුම්මල හදුන්කූරු මිනි අලු එකි නොකී මෙකී සියල්ල සුදානම් කර ගත් හ..

ක්‍රමක් ක්‍රමයෙන් රාත්‍රිය උදාවීමත් සමග අරනෝලිස් නිමලේ සමග එක්ව මිනී වල හාරා එහි මිහිදන් කර තිබූ මිනී පෙට්ටියේ උඩුපියන විවුර්ත කරහ....

මිනිය ඉදිමී තැනින් තැන ඕජස් ගැලුවත් එය තවමත් එම්බාම් තත්වේ තිබෙනු දැකීම නිසා අරනෝලිස්ගේ හිතට යම් සහනයක් දැනිනි...
අරනෝලිස් මිනී වලට බසින්නට විය....ඔහු යලිත් මිනියේ මූන දෙස බැලූ ය...මියගොස් ඇත්තේ තරමක තලතුලා වූ කාන්තාවකී....ඔහුගේ පිල්ලිය කාන්තාවක් වූ නිසා අරනෝලිස්ගේ සතුට තවත් වැඩි විය...

නිමලේ උඩ සිට අරනෝලිස්‍ට ආවතේවකම් කර හ...ක්‍රමක් ක්‍රමයෙන් රාත්‍රී දොලහට ආසන්න වෙත්ම අරනෝලිස් මන්ත්‍ර ජප කරන්න විය....

"ඕංං යක්ශ ප්‍රේත කුම්බාන්ඩ ඕංරීං වර වර......"

අරනෝලිස්ගේ ජපකිරීමේ වේගය එන්න එන්නම වැඩි විය.... මුලු සොහොන් පිටියම එකම මූසල කමකින් පිරී ගිය හ..දැඩි සුලගක් හමන්නට විය අදුර කපා සොහොන් පිටියෙන් හඩවල් ඇසෙන්නට විය...
එහෙත් අරනෝලිස් ගේ ජපකිරීම නතර නොවිනි..නිමලේ බිය වී තක්කු මුක්කු වී සිටියහ...

එක්වරම මෙතෙක් වෙලා මිනී පෙට්ටියේ සිටී කාන්තාව දෙනෙත් විවර කරන්න විය...අරනෝලිස් දිගටම මන්ත්‍ර ජප කෙරූහ..සිද්දිය දුටි නිමලේ බිය වැඩිකමට වෙව්ලන්නට විට ඔහු දෑස් වසාගත් හ...

ටිකෙන් ටික කාන්තාව පෙට්ටියෙන් නැගිටින්නට විය....

සිදු වූයේ සිතාගැනීමට නොහැකි දෙයකි...අරනෝලිස්ට මන්ත්‍රය වැරදුනි...ඔහුගේ මුවින් වචන පිට නොවුනි....

"ඇයි...ඇයි...උබල මාව අහැරෙව්වේ ..කියපල්ලා....."

කාන්තාව ආවේගයෙන් කියන්නට වුනි...අරනෝලිස්ට කල යුත්තේ කුමක්ද කියා සිතාගැනීමට නොහැකි විය..

"කියපල්ලා....මට බඩගිනී මට ලේ බොන්න ඕන මට ලේ දියල්ලා..."

කාන්තාව වියරුවෙන් කෑගසන්නට වුනි...

"ග්...ග්...ග්..ගු..රු..න්..නා..න්..සේ..."

නිමලේ ගොතගසන්නට විය...

අරනෝලිස් යලි මතුරන්නට වුනි...

"උබට බෑ දැන් මගෙන් වැඩ ගන්න මං උබලගේ ලේ බොනවා...."

එසේ කිව් කාන්තාව අරනෝලිස් උස්සා වලෙන් උඩට විසි කලහ..

"ආහ්...අම්මෝ...."

විසීවී ගොස් වැටුනු අරනෝලිස් බෙරිහන් දෙන්න විය...

"බුදු අම්මෝ...."

මෙය දුටු විමලේ කනත්ත දෙවනත් කරමින් විලාප දෙමින් දිව යන්නට වූයේ අරනෝලිස් දෙසද නොබලාය..

"න්...නි..ම..ලේ...ම්...මා...වත්...අ..ර..න්..ප..ල..ය..න්...අ..නේ..නි...මලේ..."

අරනෝලිස් වේදනාවෙන් බෙරිහන් දෙමින් කිටන්නට වූවත් නිමලේ දිව ගොස් අවසන් ය ..

"මගේ දිහා බලපපං හොදට බලපං අදුර ගත්තද...උබේ ගුරුකම්වලට අහුවෙලා උබෙන් විනාස උන තව එක ගෑනියෙක් මං ..උබෙන් පලි ගන්නේ කොහොමද කියල හිත හිත මං මැරුනේ...හහ් අද උබම මාව හොයන් ආවා..."

"ම...ම..ට..යන්න්.දීපං ම්ම්..මා ..ව..අතරෑපං..."

අරනෝලිස් බියෙන් කෑගසන්නට වුනි...ඔහුගේ ගුරුකම් වැරදි දැන් ඔහුටම එය සාපයක් වි ඇත..

දික් වූ නියපොතු වලින් එම කාන්තාව් අරනෝලිස්ගේ පපුව ඉරා දමන්නට වූ යේ අරනෝලිස් ගේ විලාපය හමු වේය...

ඊට පසුදින අරනෝලිස්ගේ විරූපි මිනිය ගම් වැසියන්ට කනත්තේ තිබියදී හමු වූවත් සිදු වූයේ කුමක් ද කියා හරි හැටි තේරුමක් නොවිනි..
එහෙත් දිනගනාවක් බිය වී සිටි නිමලේ යලි පියවි සිහිය ලැබීමෙන් පසු ඔහු සිදුවූ සියල්ල පැවසිනි.

මෙය ඇසූ බොහෝ පිරිසක් කියනට වූයේ
"අරනෝලිස්ට දිට්ට දම්ම වේදනීය කර්මය පඩිසන් දුන්නා" කියා ය...

Source: Link