මෙ කතාව සිදු වෙලා තියෙන්නේ අපේ ඔෆිස් එකේ වැඩකරන අයියා කෙනෙට .
ඔහු උසස් පෙලට අනුරාධ පුර නගරෙ විද්යාලයකට තමයි ගිහින් තියෙන්නේ.
ඔහුගේ නම් සඳුන් කියලා අපි කියමු.
සඳුන්ලා උසස් පෙල විබාගයට මාසයක් විතර තියන කොට මිතුරෙක්ගේ ගෙදර රෑට පාඩම් කරන දාගෙන තියනවා.
සදුනුත්, ඔහුගේ මිතුරන් වන ගයාන්, සහ දනුක යන තුන් දෙනා එක දවසක් පාඩම් කරලා,
රෑ 01 විතර ගිහින් නයිට් කඩයකට ආප්ප සහ කොත්තු කාලා .
(ඒ සඳුවා, අපි කුරුම්බ කඩමු බං)
(කොහේ ද කුරුම්භ තියෙන්නේ )
සඳුනුත් දනුකගෙන් අහල.
( හරි උබලා දෙනා වරෙන්කෝ)
වයස 16, 19 පාසල් කොල්ලන්ට කුරුම්බා හොරෙන් බානවා කියන්නේ පුල් ආතල් වැඩක් නේ මචන්ලා,
ඉතින් සඳුනුත්, ගයානුත් සහ දනුකයා කීපු පොල් වත්ත ඇති පාර ලඟට ගියා..
පාසල තුළ දනුකයාට පොල් හොරෙන් කැඩිම පිලිබඳ නමකුත් තිබුනු නිසා
දනුකයාට හොරෙන් කුරුම්බා බානවා කියන එක හරියට බත් කනවා වගේ වැඩක් බව සඳුන් සහ ගයාන් දැන සිටියා..

සඳුන්ට පාර බලන්න කියලා පොල් වත්තට දනුක සහ ගයාන් පැන්නා..
ටික වෙලාවක් ගත විය.
සුදු ඇද ගත්ත කවුද? එනවා දැක සඳුන්,,
ඔහු දනුකට සහ ගයාන්ට,
( සඥාවක් දුන්නා)
උන් දෙන්නාත් සඳුන්ගේ සඤාවට වත්තෙන එලියට ආව..
(ඇයි මචන් මොක ද කෙස් එක)
ගයාන් සඳුන්ගෙන ඇසුවා..
( කවු ද අතන පාරේ ඉන්නවා මචන්)
සදුන් මිතුරන්ට පෙන්නුවා..
පුදුමයි කිසිවෙකු නැහැ.
( කෝ බං මොකෙක්කත් නෑ සඳුවා,
උභ හොල්මනක් දැක ද?)
සඳුන්ට පුදුමයි දැන් ටිකට ඉස්සල්ලා මේ පැතට ආව මිනියා නැනේ..
( නැහැ බං මං දැකා මේ පාර දිගෙ සුදු ඇඳමක් ඇද ගත මිනියෙක් ආව.)
( හරි හරි සඳුවා යමං කුරුම්බා ගෙඩි හතරක් කැඩුවා අර බෝකුව උඩට ගිහි බොමු බං )
යාලුවෝ තුන් දෙනා බොකුව උඩට වෙලා කුරුම්බා බිබි සිටියා..
( අම්මට උඩු අර බලපං )
( දනුකයා සඳුන්ලාට යමක් පෙන්නුවා..)
( කවු ද මචන් ඒ )
ගයානුත් හොලමන් වෙලා වගේ බලාගෙන සිටිනවා..
( ඒ දනුකයා ඔය මිනියා තමයි අර ඉස්සල්ලා මං දැකා කිවුවේ )
මිතුරන් තුන් දෙන සිටිය පැතට සුදු සරමක් ඇදගත්ත් වයස 55 විතර නපුරූ මූනක් ඇති පුද්ගලයෙක් ඇවිදගෙන ආව.

සඳුන්ලා පසු කරගන ගිය ඒ පුද්ගලය ඉදිරියෙන් ඇති හතරමන් හදියෙන් හැරි ගියාය.
යාලුවන් තුන් දෙනාට ඒ පුද්ගලයා ගැන සැකයක් ඇති විය.
( ඒ එ මිනිය නම් මට ඇල්ලුවේ නෑ,
යමු පස්සෙන්)
දනුකය කියාගෙන ඉදිරියට ගියාය...
ඔහුන් හතර මං හන්දියට ඇවිදින් පාර බැලුවට කිසිදු අයෙකු නෑ සිටියේ
එ හතරමන් හන්දියේන් එක පැතක පොල් වත්ත,
අනිත් පැතේ කුඹුර,
නමුත් සඳුන්ට කවුරු හරි ඔවුන් දෙස බලනවා වගේ දැනුනත්,
යාලුවන්ට ඒ කරුන කිවේ නැහැ..
( කෝ බං ඒ මිනියා මෙතනෙන් හැරුනානේ කොහේට ද? මාරු උනේ)
දනුකයා කියනවා..
( බුදු අම්මේ)
ගයාන් බියෙන් කෑගාන්න ගත්තා..
සඳුනුත් දනුකත් බිය විය...
ගයාන් වෙවුරන්නේ ඇයි ද වටහා ගැනීමට බැරි උනා..
නමුත් ( ඇයි ගයියා මොකට ද උබ බය වෙලා)
සඳුන සහ දනුක ගයාන්ව අල්ලගෙන අහනවා..
ගයාන් ( අර අර බලපං )(
ගයාන් අත දික් කරන පැත දෙස මිතුරන් දෙන්නා ද බලලා.
එත කොට තමයි සඳුන් සහ දනුකයාට එලොව පොල් පෙනිලා තියෙන්නේ...
විරූපි මූනක් ඇති ගින්නදර පිට වෙන ඇස් දෙකක් ඇති පුද්ගලයෙක් ඔහුන් දෙස බලාගෙන ඉන්නවා දැකලා තියෙන්නේ..

යාලුවන් තුන් දෙනා හොඳට ම බයවෙලා,
එ මොහොතේ ම බල්ලන් රංචුවක් නිහඬ රාත්රිය ය බිද දමා උඩ බුරන්නගෙන..
යාලුවන් තුන් දෙනා පස්ස නොබලා දුවලා..
ඔවුන් නතර වෙල තියෙන්නේ ගයාන්ලාගේ සියලාගේ නිවසේය.
නිවසේ අයට ඔවුන් වෙච සිදිය කියලා..
(දෙහි හාමුදුරුවනේ මුන් තුන් දෙනා
බෙරිලා තියෙන්නේ ජය ශ්රී මහ හාමුදුරුවන්ගේ පිහිටින්)
ගයාන්ලාගේ සියා කියලා..
යාලුවන් මූණට මූන බලාගෙන සියා කියන කතාව නොතෙර නිසා..
( දරුවනේ තෝපිලා පොල් කැඩුවේ දිසානායක මහත්තයාගේ වත්තෙන් ද?)
සියා ඇසුවා..

දනුකයා
(ඔව් සියේ )
( උබලා දනේ නැ ද
ඔය වත්තේ රෑට හොල්මන් කරන මිනියෙක් ඉන්නවා කියලා..
ඒ දිසානායක මහත්තයාගේ තාත්තා කියලා තමයි ගමු කියන්නේ
ඔය වත්තේ පොල් හොරේන් කඩන්න ගිය මිනියෙක් මිට අවුරුදු 15 පෙර අබ්බූත ලෙස
මරනයට පත්ව සිටියා..

එදා ඉදලා කවුරුත් රෑට නොව දවල්ටවත් පොල් ගෙඩියක්වත් ඔය වත්තෙන් ගනේ නැහැ ළමයිනේ)
ඳුන්ලාගෙන් පසු ව ද ගමේ කිහිප දෙනෙක් ඒ අද්දෑකීමට මූණ දිලා තියනවා .
එක් පුද්ගලයෙක් හොඳට ම ලෙඩ වෙලා තොයිලයක් ද?
පවත්තලා.

සඳුන් සහ යාලුවන් එදා සිට
රෑ ගමන් නතර කරලා..
තව මත් හොරෙන් කුරුම්බා ගෙඩියක් නොව නෙල්ලි ගෙඩියක්කත් කඩනේ නෑ.
නිමි..

--සුරාජ් රනසිංහගේ--



Source: Link