---සෙබස්තියන් අයියා---

යාලුව්නේ මම ඔයාලට කියන්න යන්නේ සිරාම කථාවක්. මේක උනේ 2014.12.31..

හරි අපි දැන් කථාවට එමුකො . අපේ කොලේජ් එකේ තිබ්බා ආපන ශාලාව කලේ සන්ජීව අයිය.මේ අයියට හිටියා සෙබස්තියන් කියලා වේටර් කෙනෙක්.මේ සෙබස්තියන් අයිය අපිට හරිම ආදරෙයි 

අපි කන්න ක්ඩේට ගියාම අපිට ගොඩක් කන්න දෙනවා.ඉතිරි උන එව්ව ඒහෙම මටම තමා...ඉතින් මෙහෙම කල් ගත උනා.2014.12.26 නත්තල් සමරන්න ගිහින් රිය අනතුරක් නිසා සෙබස්තියන් අයිය අපෙන් සමුගත්තා.
මම මල ගෙදරත් ගියා.

කාලය ගෙවුනා.12/31 අපි බෝඩිමේ පාටියක් දැන්මා.මම ඩ්‍රින්ක් දැන්මෙ නැත.අලුත් අවුරුදු උදාව ලොකුවටම ගත්තා .
පාටිය ඉවර වෙද්දී 12 විතර උනා.මම ගෙදර යන්න පිටත් උනේ යාලුවන්ට හොරෙන් .මට බස්පාරට එන්න විනාඩි 10ක් යනවා.

මම හිමිහිට් ආවා.බල්ලො උඩුබුරන්න ගත්තා එකදිගට,මම ගනන් ගත්තේ නැ.මට එන්න තිබ්බ පාරෙ කනත්තක් තියෙනවා.මන් හිමිහිට කනත්ත ගාවින් පහලට ගියා.කනත්ත පහුවෙද්දි හිතට පිට් එකක් ආවා.ඒත් ගොඩදුරක් යන්න පුලුවන් උනේ නැ.

ලොකු සීතලක් මගේ සර්වාන්ගයම සලිත කලා.මම එකපාරටම ගල්උනා.මෙන්න සෙබස්තියන් අයිය මගේ ඉස්සරහ.
(එයාගෙ මරණය මට ටිකකට අමතක උනා).සෙබස්තියන් අයිය කොහෙද ගියේ ????

වෙනද පිට් එකේ හිටිය සෙබස්තියන් අයිය අද කතාකලේ නැ .අයියගේ මූනෙ පවුඩර් උලල වගේ සුදු ම සුදු යි. අයියේ මන් ගිහින් එන්නම්... කියලා මන් පිටත් උනා.ටික දුරක් යද්දි මට එයාගේ ෆියුනරල් එක මතක් උනා.අයේ පස්ස බලන්න හිතුණා..බලුවට සෙබස්තියන් අයිය හිටියේ නැ.

සර්වාන්ගයම පිච්චිලා ගියා.මම හයියෙන් දුවන්න ගත්තා.දුවද්දී වලක වැටුණා .සෙරෙප්පු දෙකත් නැතුවම මම පාරට දිව්වා.කොහොමහරි බස් එකකට නැන්ගා...

කඩේ අයියට කෝල් එකක් දීල සීන් එක කිව්වා.බලද්දී කඩේ අක්කත් බයවෙලා.

කඩේ මේස පිහිදානවා දැකලා.කොහොමින් හරි වැඩේ නැවතුනේ සෙබස්තියන් අයියට ඩානයක් ඩුන්නට ස්සේ